FAQ o nauce języka obcego
Czyli wszystko, czego chciałbyś się dowiedzieć, zanim zaczniesz naukę!
1. Ile czasu trzeba się uczyć, żeby być w stanie się dogadać?
Zależy to od tego, jak intensywna będzie nauka. Jak najbardziej jest możliwe, aby dojść do poziomu komunikatywnego już w pół roku, a nawet szybciej. Ale wymagałoby to bardzo dużej ilości pracy i ciągłego niemal zanurzenia w języku – idealnie byłoby wyjechać za granicę i przez jakiś czas rozmawiać tylko w języku, którego się uczysz. Ale nawet jeśli nie wyjedziesz za granicę, możesz słuchać, oglądać, jak najwięcej ćwiczyć… to, jak szybko się nauczysz, zależy tylko od Ciebie!
2. Czy można samemu nauczyć się języka, nie chodząc do szkoły?
Odpowiedź jest krótka: TAK. Wystarczy tylko mieć odpowiednią samodyscyplinę i motywację oraz wiedzieć, jak się za to zabrać. Warto też pomagać sobie programami i aplikacjami odstępnymi online.
3. Jaki język jest najłatwiejszy?
Dla Polaków generalnie łatwe do nauki są język rosyjski (ze względu na podobieństwo do polskiego) oraz języki hiszpański i włoski, ponieważ ich wymowa zbliżona jest do naszej (alfabet czyta się bardzo podobnie, jak polski). Pytanie jednak, czy warto kierować się przy wyborze języka do nauki tym, jak łatwo będzie nam się go nauczyć: warto brać pod uwagę przede wszystkim jego przydatność dla siebie.
4. Jakiego języka najlepiej się nauczyć?
Oczywiście przede wszystkim angielskiego. Jest to język międzynarodowy, w którym dogadamy się za granicą praktycznie wszędzie. Poza tym, przydatne będą na pewno języki naszych sąsiadów: niemiecki i rosyjski, a jeśli lubimy podróżować za granicę w kierunkach południowych, pomyślmy o nauce hiszpańskiego, francuskiego lub włoskiego. Jeśli chcesz np. podnieść swoje kwalifikacje zawodowe, rozważ naukę jednego z języków egzotycznych: chiński, japoński lub arabski na pewno uatrakcyjni Twoje CV i ułatwi znalezienie pracy.
5. Czy jest sens uczyć się kilku języków jednocześnie?
Oczywiście! Nie warto poprzestawać tylko na jednym języku. Trzeba jednak odpowiednio zaplanować sobie naukę, tak aby te języki nam się nie „zlały”, zwłaszcza jeśli wybierzemy języki podobne, np. hiszpański i włoski. W takim wypadku warto porównywać sobie oba języki. Można też wyznaczyć sobie konkretne dni na naukę poszczególnych języków. Jeśli jeden z języków znasz już dużo lepiej, niż drugi, tłumacz sobie np. słówka niemieckie na angielski, definiuj w lepiej Ci znanym języku.
6. Co zrobić, żeby nie zapomnieć języka?
Przede wszystkim nigdy całkowicie nie przestawaj się go uczyć – nawet, jeśli zdałeś już egzamin językowy na poziomie C2 nie trać kontaktu z językiem: to byłby najlepszy sposób, żeby w krótkim czasie wyjść z wprawy w mówieniu, a po kilku-klikunastu latach zapomnieć większość tego, czego się nauczyłeś. Nie musisz już ślęczeć nad podręcznikami, ale utrzymuj kontakt z językiem: czytaj, słuchaj, oglądaj, rozmawiaj… metod jest wiele.
7. Czy możliwe, że po prostu nie mam talentu do języków i dlatego nie mogę się żadnego nauczyć?
Nie. Nie da się ukryć, że są osoby, którym nauka języka przychodzi szybko i naturalnie, a są takie, które aby osiągnąć ten sam efekt, muszą włożyć dużo więcej pracy i poświęcić więcej czasu. Ale zapewniamy: nie ma osoby, która nie byłaby w stanie nauczyć się języka obcego od zera do poziomu biegłego. To tylko kwestia nakładu czasu i pracy. Zdolności językowe się przydają, ale każdy je ma – w większym lub mniejszym stopniu. Musisz przede wszystkim odkryć metodę nauki odpowiednią dla Ciebie, a nauka przyniesie efekty, choć nikt nie obiecuje, że będzie łatwo.
8. Czy można polubić naukę języka?
Jak najbardziej! Każda osoba ucząca się języka dochodzi do takiego momentu, kiedy nauka, czy po prostu obcowanie z językiem, zaczyna sprawiać jej przyjemność, i to na ogół jest przełom – od tego momentu nie trzeba już się zmuszać do nauki, przychodzi nam ona naturalnie i lekko. Nie jest łatwo dojść do tego etapu, i oczywiście nie nastąpi on od razu, bo trudno jest lubić np. wkuwanie reguł gramatycznych. Ale gdy już przyswoi się podstawy i zacznie mieć kontakt z żywym językiem – można docenić jego brzmienie i z przyjemnością słuchać go i ćwiczyć, aby samemu mówić podobnie.