Czasy w języku angielskim

Czasy angielskie spędzają sen z powiek niejednej osobie uczącej się tego języka. Jeszcze czasy proste łatwo jest zapamiętać, ale co z zaprzeszłymi lub skomplikowanymi konstrukcjami z have i had? Kiedy użyć jakiego angielskiego czasu w rozmowie lub wypowiedziach pisemnych? Ten artykuł powinien rozjaśnić Ci sytuację! Nie będziemy tu prezentować szczegółowych zasad tworzenia poszczególnych czasów (tym zajmujemy się dokładniej w artykułach na temat czasów teraźniejszych, przeszłych i przyszłych), ale wskażemy, w jakich sytuacjach typowo używa się którego czasu angielskiego. Najważniejsze czasy w języku angielskim prezentujemy opisowo, dla każdego podając po kilka przykładów zastosowania.

Angielskie czasy teraźniejsze

1. Angielskiego czasu Present Simple używa się do opisywania czynności codziennych, przyzwyczajeń oraz czynności stałych lub często powtarzających się. Może być również używany do wyrażania stanów, uczuć i opinii.

I am a writer. – Jestem pisarzem.

Every Monday I wake up at 6 am. – W każdy poniedziałek wstaję o szóstej rano.

She hates spinach.– Ona nienawidzi szpinaku.

Chcesz poznawać gramatykę razem ze słownictwem? Zacznij kompleksową naukę angielskiego online!

2. Czasu Present Continuous używa się do wyrażania czynności odbywających się w momencie mówienia. Czas ten służy również do opisywania wydarzeń mających nastąpić w niedalekiej przyszłości, zaplanowanych przez mówiącego.

I am reading a book. – Czytam książkę ( w tym momencie)

I’m going to London next week. – W przyszłym tygodniu jadę do Londynu.

3. Za pomocą angielskiego czasu Present Perfect można opisać wydarzenie, które miało miejsce w przeszłości (lecz jego skutki odczuwamy w teraźniejszości, w momencie mówienia) lub czynności, które zostały wykonane w przeszłości (ale nie jest ważne kiedy). Istotą czasu Present Perfect jest jego nawiązanie do teraźniejszości.

I have done my homework. – Odrobiłem pracę domową.

I have been to New York only once. – Byłem w Nowym Jorku tylko raz.

Angielskie czasy przyszłe

1. Za pomocą czasu Past Simple wyraża się czynności przeszłe, dokonane, zakończone w przeszłości, które nie mają związku z teraźniejszością i już się nie powtórzą. Czas ten odnosi się również do wszelkich stanów przeszłych.

I opened the door. – Otworzyłem drzwi.

My mom was born in 1972. – Moja mama urodziła się w 1972 roku.

2. Czasu Past Continuous używa się, aby wyrazić fakt, iż dana czynność była w trakcie wykonywania w konkretnym momencie w przeszłości. Czynność ta stanowi często tło innych wydarzeń przeszłych, wyrażanych zazwyczaj w czasie Past Simple. Czasu tego używa się także w sytuacji, gdy dwie lub więcej czynności przeszłych trwało równocześnie.

We were eating when the telephone rang.  – Jedliśmy, kiedy zadzwonił telefon.

He was reading the newspaper while she was watching TV. – On czytał gazetę, podczas gdy ona oglądała telewizję.

3. Czas Past Perfect to czas zaprzeszły wyrażający czynność, która miała miejsce przed inną czynnością bądź wydarzeniem w przeszłości.

I had lived in Libya for two years before I moved to Spain. ─ Mieszkałem przez dwa lata w Libii, zanim przeprowadziłem się do Hiszpanii.

When we arrived, it had stopped raining. ─ Kiedy przyjechaliśmy, przestało już padać. (przestało padać przed naszym przyjazdem).

4. Czasu Past Perfect Continuous używamy, gdy chcemy wyrazić, że jakaś czynność była wykonywana (trwała przez jakiś czas w przeszłości), zanim zaczęła się inna czynność, lub trwała aż do momentu rozpoczęcia drugiej czynności. 

I had been working hard before you came. ─ Pracowałam ciężko, zanim przyszedłeś.

When she arrived, Tom had been waiting for two hours. ─ Tom czekał od dwóch godzin, kiedy przyjechała.

Czasy przyszłe w języku angielskim

1. Czasu Future Simple używamy dla wyrażenia przyszłości, w szczególności czynności, o których decydujemy spontanicznie, w chwili mówienia. Stosujemy go również przy wyrażaniu obietnic, próśb czy propozycji. 

They will open the new museum next week. (Nowe muzeum otworzą w przyszłym tygodniu.)

I will send you a postcard. (Wyślę ci pocztówkę.)

2. Czas Future Continuous stosujemy, kiedy chcemy powiedzieć, iż w pewnym momencie w przyszłości będzie odbywała się dana czynność.

I will be flying to Paris this time next week. ─ O tej porze w przyszłym tygodniu będę leciała do Paryża.

I will be singing tomorrow at six. ─ Ja będę śpiewać jutro o szóstej.

3. Czasu Future Perfect używamy, aby wyrazić, że czynność będzie już wykonana w danym momencie przyszłości. 

They will have received your letter tomorrow afternoon. ─ Otrzymają twój list już jutro po południu.

When you come back I will have finished reading this book. ─ Kiedy wrócisz, skończę czytać tę książkę.

Chcesz poznawać angielskie słówka nie wychodząc z domu? Ucz się słówek online!

4. Czasu Future Perfect Continuous używamy by wyrazić, że w danym momencie przyszłości minie określony czas wykonywania danej czynności. Zastosujemy tę konstrukcję, by powiedzieć, że określonego dnia w przyszłości minie pewien czas od kiedy coś robimy, a w domyśle jest prawdopodobne, że będziemy tę czynność jeszcze kontynuować. 

By the end of November Mary will have been learning French for 3 years. ─ W listopadzie miną trzy lata, jak Mary uczy się francuskiego. (I prawdopodobnie będzie się uczyć dalej.)

I will have been working for the company for twenty years this summer. ─ Tego lata minie 20 lat, jak pracuję dla tej firmy. (I prawdopodobnie będę tam jeszcze pracować.)